رسانه ، سلاح جدید حکومتها
با پیشرفت چشمگیر تکنولوژی در عصر کنونی ، تاثیر رسانه های جمعی در تصمیم سازی های سیاسی و اجتماعی و خط دهی و هدایت جوامع بشری ، بیشتر رخ می نماید ، به گونه ای که اکنون رسانه ها بعنوان اصلی ترین ابزارهای روز برای جنگ میان فرهنگ ها و تمدنها به شمار می روند .
ناگفته پیداست ، توان بهره گیری صحیح و حرفه ای از سلاح رسانه ای ، توانمندی حکومت ها در القاء شرایط دلخواه بر افکار عمومی را به شدت افزایش میدهد و دستیابی به اهداف حداکثری را با زمینه سازی ذهنی در مخاطبان ، موجب می شود .
بدون تردید ، اکنون ، تنها حکومتی که به صراحت و جدیت ، با آگاهی از تاثیرگذاری رسانه ، آن را بعنوان سلاحی با تخریب بیشتر از حتی سلاحهای هسته ای و شیمیایی ، زیرکانه به خدمت گرفته است ، حکومت استعمارگر آمریکاست . حکومتی که با تربیت و تقویت چهره های مطرح در رسانه و سینما ، از ظرفیتهای آنان برای گسترش فرهنگ (روش زندگی ) امریکایی در دنیا استفاد می برد .
حال با بررسی رویکرد رسانه ای دولتهای استکباری ، میتوان به نقش اسلام در مسدود کردن جهانگشایی و استعمارگری آنان پی برد ، زیرا اکثر برنامه ها و تولیدات سینمایی آمریکا و همپیمانان جهانی اش ، مبتنی بر اسلام ستیزی و نفی اعتقادات الهی و اسلامی ساخته می شود . برای مثال داستان سازی هایی که در لابه لای زرق و برق فیلمهای سینمایی پنهان شده است ، وجود خدا ، ارسال پیامبران الهی ، وجود فرشتگان الهی ، معاد ، ظهور منجی عالم بشریت و بسیاری دیگر از اعتقادات ادیان الهی بخصوص آموزه های اسلام ، خزنده و نامحسوس ، مورد هجمه و تمسخر واقع می شود .
این رویکرد جهانی برای به انزوا کشیدن اسلام بخصوص اسلامی که از جانب ایران و برپایه تفکرات حضرت روح الله (ره) به دنیا صادر می شود ، نشانگر عمق مسئولیت تک تک مردم بویژه مسئولان رسانه ای کشورمان است . جا دارد در اینجا گوشه ای از بیانات حضرت امام خامنه ای در دیدار با هنرمندان صدا و سیما را مرور کنیم که می تواند نقشه راه آینده ی رسانه ای کشور باشد . ایشان می فرمایند : ((به نظر من تلویزیون، صدا و سیما و بخصوص بخش هنر نمایشى - بخش سریال و فیلم - امروز براى ما از همیشه مهمتر است. من به هیچ وجه یک نگاه مسامحى و گذرا و بارى به هر جهتى نسبت به تلویزیون ندارم. هنرهاى نمایشى خیلى مهمند؛ ابعاد تأثیرگذارى و فرهنگ‌سازى هنرهاى نمایشى خیلى وسیع است و امروز ما به عنوان یک ملتى که چون زنده است، چون حرف دارد، چون احساس هویت و وجود میکند، پس دشمنهاى بزرگى هم دارد، مواجهیم با دشمنى‌هائى از راه‌هاى مختلف، به شیوه‌هاى مختلف و از جمله به شیوه‌ى استفاده‌هاى هنرى و بیش از همه، هنر نمایش. این نشان میدهد که ما به عنوان یک ملت زنده، به عنوان یک مجموعه‌اى که در دنیا حرفى براى گفتن داریم و هدفى داریم، چقدر باید روى مسئله‌ى هنرهاى نمایشى اهتمام بورزیم و سرمایه‌گذارى مادى و معنوى کنیم. لذا من حقیقتاً به این موضوع اهمیت میدهم.))
بنابر این تفکر ناب ، رسانه ملی و سینمایی ، ابزاری است برای صدور انقلاب و رساندن حرف ملت بزرگ ایران به گوش جوامع بشری که می بایست اهتمام ویژه ای برای آن داشت .
اکنون این سئوال مطرح است که سینما و رسانه ملی ، تا چه حد از عهده این وظیفه عظیم جهانی خویش برآمده اند ؟
پاسخ به این سئوال کار چندان سختی نیست و اگر پرسه ای کوتاه در اینترنت و مجلات سینمایی بزنیم ، با تاسف فراوان ، نتایج به دست آمده حاکی از انفعال شدید رسانه ای کشور در برابر حجم وسیع القائات و سیاه نمایی های رسانه های بیگانه و سردرگمی مرگ بار فیلمسازان و برنامه سازان کشور در انبوه فیلمنامه های سخیف و فرو مایه است .
بسیای از تولیدات سینمایی ، اکنون با محوریت روابط عاشقانه مبتذل و مثلثی یا لودگی های تاریخ گذشته بنا میشود که در خوشبینانه ترین حالت می توان آن جهت جلب گیشه فرض کرد در حالی که اگر فیلمسازان و برنامه سازان داخلی ، طی مطالعه ای میدانی ، عوامل موثر در جذب گیشه را بررسی کنند خواهند دید ، مخاطبان عام ، بخصوص مخاطبانی با سطح هوش بالا و دارای منطق قوی همچون ملت ایران ، علی رغم تبلیغات شیطانی رسانه های صهیونیستی ، طالب تولید آثاری با مضامین متعالی هستند که بتوانددر کنار نمایش واقعیات موجود در جامعه ایران ، بتواند با قدرت از دستاوردهای کشور در حوزه های مختلف دفاع نماید ، از سوی دیگر این ذهنیت روشن نیز وجود دارد که مخاطب عام همانگونه که با سینمای سراسر تکنولوژی هالیوود و داستانهای نامانوس با فطرت خود ، ارتباط برقرار می کند بتواند با ساخته های حرفه ای و تکنولوژیک داخلی و با داستانهای همسان با فطرت خویش ارتباط چندین برابر برقرار نماید . ازاین رو ، به اعتقاد نگارنده ، مسئولان رسانه ای نیز می بایست با شکستن انحصار ذهنی و مالی خویش ، راه یک تحول تاریخی را پیش روی رسانه ملی و سینای ملی بگشایند .
به نظر در این برهه از تاریخ انقلاب اسلامی که به برکت دم مسیحایی امام راحل (ره) و هدایت الهی مقام معظم رهبری ، از فتنه های سخت و گردنه های نفس گیر رهایی یافته ایم ، وقت آن رسیده است با مدیریتی انقلابی در عرصه سینما و تلویزیون ، ذهنیت جامعه جهانی نسبت به ملت ایران را تغییر دهیم که ذهن ملتها طی دهه های گذشته با نبوه تولیدات سینمایی ، مملو از فقر و نداری و عقب ماندگی ملت ایران در عرصه بین المللی شده است . از سویی ، در عصری که رسانه های بیگانه با داستان سازی های ناعادلانه ، سعی در کاهش سهم ایران در معادلات جهانی دارند ، این وظیفه سنگین بردوش اصحاب رسانه سنگینی می کند که به وظیفه تاریخی خویش در مقابله همه جانبه با دشمنان برخیزند و با تولیدات حرفه ای مبتنی بر روح عدالت خواهی ، علم اندوزی ، آرمان گرایی و دشمن ستیزی ایرانیان ، با به ره گیری از تمامی ظرفیتهای موجود و امکانات روز رسانه های جهانی ، همت گمارند . جا دارد در پایان مقاله بار دیگر ، گوشه هایی از بیانات مقام معظم رهبری در همین رابطه را مرور کنیم : ((در زمینه‌هاى سیاسى - همان طور که بعضى از دوستان اشاره کردند - ما دوران استثنائى‌اى را میگذرانیم برادران، خواهران! ما دوران حرکت از یک گذرگاه دشوار را داریم میگذرانیم. البته ملت ما از این گذرگاه خواهد گذشت و به نقطه‌ى امن و امان و سلامت خواهد رسید؛ اما الان در حال یک حرکت عظیمیم؛ شما نمى‌بینید؟ بزرگترین قدرت اقتصادى و نظامى و سیاسى و علمى دنیا دارد با ما دشمنى صریح و علنى میکند؛ این خیلى مهم است، این خیلى معنادار است. یک ملت مگر از خودش چه نشان داده که قدرتهائى که اینجور براى خودشان داعیه قائلند - کشورهائى که اصلاً حاضر نیستند کشورهاى غیر از خودشان را به حساب بیاورند - اینجور صریح توى میدان مى‌آیند و با این ملت مبارزه میکنند؟ البته اینها حرفهاى قشنگى میزنند - حرف از دموکراسى، حرف از حقوق بشر، حرف از همکارى ملتها - ولى کدام هوشمندى است در دنیا که نداند اینها دروغ میگویند، آن هم دروغى فضاحتبار؟ ... همینها در زمینه‌هاى سیاسى، فیلم «بدون دخترم هرگز» را، فیلم «300» را میسازند که علیه حیثیت ایرانى است و سر تا پا دروغ و خباثت است؛ همان آدمها ادعا میکنند که با ایران دشمنى ندارند، با ملت ایران دشمنى ندارند، اما شب و روز دشمنى میکنند. .... ما در حال یک مبارزه‌ى عمومى هستیم. ملت در حال یک مبارزه‌ى عمومى است. خوب، در یک چنین شرائطى، وظیفه‌ى ماست که در زمینه‌ى کار سیاسى، جهت سیاسى و طعم سیاسىِ فیلم بدانیم ، چه کار داریم میکنیم. ))
