تحقیر ملت با دیپلماسی فعال دولت
یکی از افتخارات دولت یازدهم که از ابتدای آغاز به کار ، حجم عظیمی از تبلیغات را به همراه داشته است ، اجرای سیاست دیپلماسی فعال در معادلات و معاملات بین المللی است که با ادبیات خاص حسن روحانی گویی پس از انتخابات یازدهم ریاست جمهوری و خلق حماسه سیاسی ملت ، نعوذبالله خداوند پیامبری جدید فرستاده است به نام حضرت حسن که مامور است با مخالفان 50 درصدی اش به جنگ برخیزد و همه را افراطی بخواندو با دشمنان قسم خورده با سوابق تیره و تار و جنایتهای آشکار در حق ملت ایران ، رابطه پنهان و آشکار دوستی برقرار نماید .
ناگفته پیداست رد پای حضرت حسن در اکثر پرونده های مشکوک سالیان طولانی انقلاب به چشم می خورد ، هم آنجا که جام زهر از دلایل دنیوی فریفتگان قدرت و ثروت پر می شود و به دست روح خدا می رسد و هم آنجا که دستاورد 30 ساله جوانان غیور و توانمند ایران اسلامی در ذلت کده ی سعد آباد به تاراج انگلیس و متهدانش می رود .
اما اکنون موضوع کاملا بهت انگیز و تاسف بار شده است . رئیس جمهور یک کشور که ادعای تعامل با جهان را دارد و از حقوق مسلم کشور خود بدون مشورت با ملت اش دست برداشته و تسلیم زور گویی باصطلاح خودش کدخدای جهان شده است ، در اجلاسی سخنرانی می کند و از صلح دوستی ملت سخن می راند و کشورهای جهان را به تعامل با ایران دعوت می کند اما در بدترین حالت ممکن ، وزیر خارجه کشوری دیگر با وقاهتی مثال زدنی رئیس جمهور کشوری دیگر را به باد اتهام و تحقیر می گیرد و از بی اعتمادی جهان به ادعاهایی ایران سخن می راند و چاره کار را اقدام عملی رئیس جمهور روحانی می داند . جای بسی تاسف است که نه تنها رئیس جمهوری آمریکا خود را درگیر پاسخ به سخنان روحانی نکرده است و وزیر خارجه نیز با تحقیر وی را مورد خطاب قرار داده است بلکه سخنگویان وزارت خارجه آمریکا نیز ، رئیس جمهور کشوری مستقل آن هم کشور ایران با آن سوابق مبارزاتی و ایستادگی در برابر زورگویی های غرب را با لحنی تحقیر آمیز مورد خطاب قرار داده اند .
اکنون سئوال ملت ایران حتی آنان که به جناب روحانی رای داده اند این است که ثمره آن همه تبلیغات رسانه های زنجیزه ای وابسته به جریان انحصار طلب (اصلاح طلب) در خصوص دیپلماسی فعال دولت یازدهم چه بوده است ؟ آیا برای تامین سبد کالا شامل چند دانه تخم مرغ و چند کیلو مرغ و یک عدد روغن 900 گرمی و دو بسته ماکارونی باید بر آستان آلوده به خون میلیونها مظلوم تاریخ بشریت و بزرگترین شیطان قرون اخیر ، سر تسلیم فرود آوریم ؟! آیا جای آن نبود ایران برای حفظ اقتدار خود در پایین ترین سطح در اجلاس داووس شرکت کند تا سایه اهدای جایزه صلح به شیمون پرز جنایتکار توسط این اجلاس ، و سخنان وقیحانه وزیر خارجه آمریکا بر حضور سران کشور سنگینی نکند ؟
اما سخن آخر با نمایندگان ملت در مجلس شورای اسلامی است که به نظر بی تاثیر می آید اما از باب وظیفه باید آن را نگاشت .
جناب نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی ، سماجت بی اندازه ی شما بخصوص ریاست مجلس در زمان دولت دهم بر عملکرد دولت و شخص محمود احمدی نژاد از خاطره ی ملت پاک نشده است آنجا که به هر بهانه ای دولت را مورد عتاب قرارداده و ابراز قدرت و نوای انا رجل سر میداده اید هر چند برخی انتقادات به رفتار دولتمردان دهم بخصوص در 2 سال پایانی دولت وارد بود اما چگونه است حالا که میراث گرانبهای سی و چند سال انقلاب اسلامی ، علنا و با رفتاری دروغگویانه و ریاکارانه به تاراج می رود، در سکوتی مرکبار فرو رفته اید و جرات ایستادگی در برابر جریان منحرفی که اکنون کشور را جولانگاه تفکرات انحرافی و فتنه انگیزانه خود کرده است ندارید و با سعه صدر مثال زدنی نظاره گر هستید ؟ نکند وظیفه نمایندگی خود را به واسطه زد و بند های پشت پرده فراموش کرده اید ؟ می دانیم و می دانید هر توافق بین المللی باید به تصویب مجلس شورای اسلامی برسد اما جای بسی تاسف است که 150 نماینده در نامه ای خواستار اطلاع از متن توافقنامه ژنو شده اند !! آیا قبل از توافق نمی باست شما آن را تصویب کنید ؟ و حالا با حقارت خواستار رویت متن توافق هستید ! خدایی و وجدانی اگر احمدی نژاد چنین کاری باشما می کرد چگونه برخورد می کردید ؟ خودتان بهترین قاضی برای رفتار دوگانه خود هستید .
در پایان تاکید می شود که به دولت بازنشستگان تدبیر و امید حسن روحانی برای احقاق حقوق مسلم ملت ایران هیچ امیدی نیست و متاسفانه دیپلماسی فعال دولت یازدهم ، رئیس جمهور ما را همسطح سخنگوی وزیر خارجه آمریکا کرده است.
و بماند از غصه ی تاراج میراث تفکر ملت ایران در معاهده ننگین ژنو که ... بماند.
